ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

του Tomas Engstrom

η άποψή μου...
Ομολογώ πως ο Γερμανός πρώην πράκτορας της CIA Λούντβιχ Λιχτ, με ταλαιπώρησε λίγο. Ασφαλώς πρόκειται για ένα καλογραμμένο, εύκολο σχετικά στη ροή, μυθιστόρημα, καταγεγραμμένο στην κατηγορία των κατασκοπικών θρίλερ - κατασκοπικό σίγουρα, το θριλεράκι παίζεται - αλλά εντάξει μην το αδικήσω την έχει την αγωνία του. Ο συγγραφέας - σεναριογράφος Thomas Engstrom, ως πρωτοεμφανιζόμενος, έχει κάνει πολύ καλή δουλειάκαι στο κατασκοπικό στοιχείο όσο και στην περιγραφή την περιγραφή των γεγονότων. Ενδεχομένος στο δεύτερο βιβλίο του - ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ -  να έχει να μας προσφέρειπερισσότερη όση αγωνίας, αν και κάτι μου λέει πως με τον τρόπο που αφήνονται μετέωρα στο τέλος τα γεγονότα, μπορώ να το εκλάβω και σαν υπόσχεση.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μαρακές, Ιούλιος, 2011

Τρεις αμερικανοί πολίτες δολοφονούνται μέσα σε ένα κουρείο. Το έγκλημα αποσιωπάται. Μία γυναίκα (Φέι Μορίς), ισχυριζόμενη πως κατέχει πληροφορίες, τηλεφωνεί στην αμερικανική πρεσβεία του Βερολίνου. Δεν καταφέρνει να επικοινωνήσει με τον πρέσβη ποτέ. Ο επικεφαλής της της CIA (Κλάιβ ΜΜπέρνερ ή Τζι-Τι), επιστρατεύει τον γερμανικής καταγωγής και μοναδικό του έμπιστο πρώην πράκτορα της CIA Λούντβιχ Λιχτ, να εντοπίσει και να ανακρίνει τη γυναίκα.

Βυθισμένος στα πάθη του, που δεν είναι άλλα από το αλκοόλ και τα χρέη σε μαφιόζους νταβαντίδες ΄Β κατηγορίας, παλεύει να κρατηθεί ακμαίος και νηφάλιος για να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Να κρατήσει τη γυναίκα ασφαλή, να εκμαιεύσει πληροφορίες φτάνοντας στον ή στους ενόχους, κυνηγώντας ταυτόχρονα έναν από τους μεγαλύτερους κι ορκισμένους εχθρούς των ΗΠΑ.

Υ.Σ.: Να σημειώσω πως ο συγγραφέας έχει βραβευτεί από τη Σουηδική Ακαδημία Αστυνομικού Μυθηστορήματος. Όπως επίσης και το ότι την έννοια του "θρίλερ", ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά.

Καλοδιάβαστο σε όποιον το επιλέξει...☺️

ΟΧΘΕΣ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ

Της Ευαγγελίας Ευσταθίου

η άποψή μου...

Άλλο ένα αριστούργημα (για εμένα) της αγαπημένης συγγραφέως, έλαβε τέλος. (εδώ και πολύ καιρό βέβαια...), αφού γύρισα αισίως και την τελευταία του σελίδα.

Η συναρπαστική - καρμική ιστορία του Ανδριανού Καισαρη και της Μάγια Λοίζου, κρύβει ομολογουμένως πολλά, εκ των οποίων μερικά από αυτά, είναι η βαθειά συγκήνηση, από όλες τις πλεβρές και τις έννοιες, όπως και η περιστασιακή δόση χιούμορ η οποία κρίνεται απαραίτητη για το σπάσιμο του πάγου, αφού αναπύσσεται κυρίως σε κομβικά σημεία αδρεναλίνης...

Αυτά! 

Το συστήνω ανεπιφύλακτα...

Νίνα Σαβινά

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ...

Της Andrea Busfield...

Η άποψή μου...

Τώρα τι να πω γι'αυτό το βιβλίο...

Αν και δεν προϊδεάζει ούτε το εξώφυλλο ούτε το οπισθόφυλλο (αναφερόμενο κυρίως στο ρομαντικό στοιχείο) για το περιεχόμενό του, πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα, ύμνος στην ιστορία της Κύπρου μερικά χρόνια πριν και μερικά μετά τη διχοτόμηση του νησιού, όπως και το τι συνέβη και πως την έζησαν ενδιάμεσα σε αυτά από το 1955 έως το 2007, οι ήρωες της ιστορίας.

Το ρομαντικό στοιχείο το οποίο πραγματικά θλίβει τον αναγνώστη, του επιτρέπει να πάρει μια μικρή ιδέα από τα δεινά του πολέμου, του ξεριζωμού, των αδικιών, των αποφάσεων που πρέπει να παρθούν και των υποσχέσεων που δεν θα καταφέρουν να εκπληρωθούν, ακόμα και από τα ταμπού μιας κοινωνίας κι εποχής, που για κάποιους αποδεικνύονται μοιραία ...

Αξίζει σίγουρα να διαβαστεί φυσικά, αν και στην αρχή εμένα προσωπικά με έκανε να βαρεθώ (λιγάκι), παρόλο που η πλοκή φαίνεται να κυλάει γρήγορα...

Μ' ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Σ' ΑΓΑΠΩ

της Ευαγγελίας Ευσταθίου...

Η άποψή μου...

Φυσικά και δεν είναι το πρώτο βιβλίο της που είχα τη χαρά να χαθώ (στην κυριολεξία) στις σελίδες του. Θα τολμούσα να πω όμως πως οι απόψεις σας, τις οποίες διάβασα όλες ανεξαιρέτως (ελπίζω), με δικαίωσαν και με το παραπάνω. Ίσως να είναι το μοναδικό βιβλίο της που με εξουθένωσε συναισθηματικά τόσο πολύ. Τσαντίστηκα ( δεν έκλαψα, δεν κλαίω εύκολα), τόσο με τη βλακεία που βαρούσε ανελειπώς πολλές φορές τους ήρωες, που μου ερχόταν να ξεσκίσω ώρες ώρες τις σελίδες του. ( Μην ανησυχείς Ευαγγελία μου τη γλίτωσε το βιβλιαράκι). Έντονα συναισθήματα - πολλές φορές σε υπερβολικό βαθμό- όλα της τα βιβλία δημιουργούν. Στο συγκεκριμένο όμως, (χωρίς να έχω διαβάσει επαναλαμβάνω όλα της τα μυθιστορήματα), έχω την εντύπωση πως οι ήρωες έχουν χτυπηθεί από τον ιό της συναισθηματικής παράλυσης και της ζαβλακωμάρας. Έχω διαβάσει κατά καιρούς αρκετές απόψεις για τα μυθιστορήματα της Ευαγγελίας Ευσταθίου και πολλές από αυτές προδίδουν πως η συγγραφέας στο αισθηματικό κυρίως στοιχείο, επαναλαμβάνεται. Δεν θα διαφωνήσω, αλλά για το βιβλίο της Μ'αλλα λόγια Σ'αγαπώ, οφείλω να τονίσω πως κάνει τη διαφορά. Επίσης εμένα προσωπικά, δεν με ενοχλεί καθόλου το γεγονός, αφού ο έρωτας, όπως έχει απαντήσει κι εκείνη σε παλαιότερη συνέντευξή της, όπως και η αγάπη, αποτελούν τα πιο όμορφα, ανατριχιαστικά, τα πιο μαγικά συναισθήματα, τα οποία αποκλείεται ακόμα και ο πιο τελευταίος άνθρωπος επάνω στη γη και ξεχασμένος από τη ζωή να μη το ζήσει έστω μία φορά. Και θα συμφωνήσω. Δεν είμαστε όλοι ρομαντικοί χαρακτήρες. Αλλά κατά τη δική μου πάντα γνώμη, δεν είμαστε τόσο ρομαντικοί ώστε να εκδηλώσουμε το αίσθημα του έρωτα ή της αγάπης, όχι ότι δεν αινσθανθήκαμε να πεθαίνουμε από αυτό το πραγματικά μεθυστικό συναίσθημα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το βιβλίο αυτό περιγράφει την πορεία κάποιων παιδιών που παλεύουν να ζήσουν τη ζωή που ονειρεύονται, αφού ξεφύγουν από τους κανόνες που θέλουν τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν- πολλές φορές υπό άσχημες συνθήκες- σε ορφανοτροφεία ή σε ειδικά αναμορφωτήρια, να τα έχει ξεράσει στην κυριολεξία η ίδια η ζωή από τη μέρα που αντίκρισαν τον κόσμο. Εκείνα με τη σειρά τους θα κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν το αντίθετο, επιδιώκοντας να γίνουν ο καθένας τους ξεχωριστά, ο ένας στους χίλιους. Θα αναγκαστούν να θυσιάσουν ακόμα και τα συναισθήματα που θρέφουν από παιδιά και την μεταξύ τους σχέση- η οποία φαίνεται από νωρίς να έχει διαγράψει το δρόμο της- στο βωμό της εκδίκησης, των προσωπικών ονείρων κι επιθυμιών και της κοινωνικής αναγνωρισιμότητας. Θα πληγώσουν, θα πληγωθούν, θα πεισμώσουν, θα διεκδικήσουν, θα καταρρεύσουν, θα αδικήσουν, θα ασχοληθούν. Ο εγωισμός δείχνει να να κυριαρχεί καταπατώντας οποιαδήποτε συναισθηματική αρχή και τρυφερότητα.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!

Νίνα Σαβινά

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

της Ίρις Καλβά

η άποψή μου...

Πρόκειται για ένα βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, υπέροχο, ευκολοδιάβαστο, με γρήγορη ροή των γεγονότων χαραγμένο σε απλή, ρομαντική γραφή. Ο ρομαντισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό της συγγραφέως για τα μυθιστορήματά της, όπως άλλωστε και τα εποχικά flashback. Σε καμία περίπτωση όμως δε μπορώ να πω πως κουράζει ή πλαγιάζει με περιττές περιγραφές των χαρακτήρων ή των γεγονότων. Είναι τόσο όσο. Οι αναδρομές στο παρελθόν, πάντα τυπωμένες λίγο πριν την αποκάλυψη στους σύγχρονους ήρωες, αυξάνει την αγωνία του αναγνώστη για τη συνέχεια, κρίνονται όμως απαραίτητες εάν θέλουμε να κατανοήσουμε την ιστορία. Εξάλλου ακόμα και σε αυτά τα σημεία, η συγγραφέας φροντίζει να μην αφήνει τον αναγνώστη να επαναπαυθεί, αφού αν και ξαχασμένοι οι ήρωες από το παρόν, εκείνη δεν τους αφήνει σε ησυχία οδηγώντας τους σε συνεχή μετενσάρκωση...Τα συναισθήματα έντονα. Το δε μίσος πιο έντονο από ποτέ, σε σημείο που ακόμα και το πιο παθιασμένο και εκρηκτικό αίσθημα έρωτα, να ζει επανηλλημένα στη σκιά του.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Κάπου σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου...

Η αιτία που δεινοπαθούν όλοι οι ήρωες της ιστορίας, γεννιέται το 1944, όταν ο Λάζαρος - καλοπορευάμενος νοικοκύρης - αρνείται να δώσει το χέρι της αδελφής του στον άρχοντα του νησιού-Μιχαλη Ζηραίο - αφού η ίδια επιθυμούσε κάποιον άλλον, πολύ κατώτερό του. Η κίνηση αυτή του αδερφού της να τη σεβαστεί, εξαγρίωσε τον άρχοντα τόσο, βάζοντας σκοπό την εκδίκηση, εκθειάζοντας στο στόχαστρο της ζήλιας, της αδικίας, του πόνου, της περιφρόνησης, του καταδικασμένου έρωτα και του αστείρευτου μίσους, τη Θεανώ, τη μετέπειτα αρχόντισσα και αδερφή του Μιχάλη Ζηραίου, η οποία θα στερηθεί με τη σειρά της τον μοναδικό άνδρα που αγάπησε ποτέ, τον Λάζαρο, αφού ο αδερφός της θα τη χρησιμοποιήσει ως εκδικητικό όπλο παντρολογώντας τη με τον γέρο Μάχτο τον Κουρκούλη, αγνοώντας τη σαδιστική του συμπεριφορά....Ο Λάζαρος πληροφορούμενος το γάμο της Θεανώς, την εκδικείται με έναν άλλο γάμο αφού πρώτα την έχει αρνηθεί...

Από τότε κι έπειτα, η Θεανώ, αισθανόμενη δύο φορές πουλημένη - μία από τον αδερφό της και μία από τον Λάζαρο που την αρνήθηκε- και σκλαβωμένη στα χέρια του τυράννου άνδρα της, ζει για να παίρνει εκδίκηση μεταμορφωμένη στο πιο σκληρό κι ανελεή πρόσωπο της ιστορίας.

Κάποια χρόνια μετά, η τελευταία απόγονος μιας καταραμένης γενιάς, παλεύει να ορθοποδήσει στα θεμέλια του μίσους, αναγκασμένη να διαλευκάνει τους λόγους χωρίς να γνωρίζει τι την περιμένει μετά το φως στο σκοτάδι. Ένας ακόμα έρωτας παλεύει να σωθεί. Πολλά ακόμα μυστικά παλεύουν να μη δουν ποτέ το φως...

Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Νίνα Σαβινά

Ο κήπος με τα μαύρα Τριαντάφυλλα

Ο κήπος με τα Μαύρα Τριαντάφυλλα

Η αθωότητα είναι μονάχα η αρχή. Η φυσική αρχή. Το μετά καταλήγει γρίφος… και το τέλος εφιάλτης. Η ιστορία δύο ανθρώπων, δύο παιδιών, δύο κοριτσιών… οι οποίες μετατρέπονται απότομα σε δύο γυναίκες με πάθη. Η μία ανίκανη να τα τιθασεύσει. Η άλλη, επιλέγει να παλέψει, όχι μονάχα με τους δαίμονές της, αλλά και με εκείνη που αποφάσισε να παραιτηθεί. Το λάθος γίνεται βίωμα… Η ανομία υποδύεται την εξέλιξη… Ο εγωκεντρισμός μοιάζει αφοσίωση…

Το μίσος σαμποτάρει την αγάπη…

Ο έρωτας  φλερτάρει με την παράνοια…

Μέσα σε αυτόν τον λαβύρινθο,

κάποια χέρια αρρενωπά ψάχνουν την άκρη από το κουβάρι.

Η άκρη κόβεται βίαια.

Η εξιλέωση αγνοείται…